imkefrijsinger.reismee.nl

Auckland, Hawke's Bay & Taupo

Hallo allemaal,

Sorry dat ik jullie zo lang heb laten wachten… Ik heb het vrij druk gehad de afgelopen periode. Er is namelijk veel gebeurd…


Woensdag 17 juni ben ik met de familie richting Auckland gereden. Ben had twee doktersafspraken en we besloten er een week durende trip van te maken.

Onze eerste stop was Taihape. Het was namelijk tijd voor een vroege lunch. Vervolgens reden we naar Ohakune, dat dicht bij het prachtige National Park ligt. We stopten bij de speeltuin, want je kan natuurlijk niet in Ohakune zijn geweest zonder op de foto te zijn gegaan met de enorme wortel.

Naast de enorme wortel staat Ohakune bekend om de chocolate eclair. Anna en Andrew vonden dat ik dit echt moest proberen en geloof me, dat was geen straf ;) We kochten het gebakje dat op een met slagroom gevulde croissant leek. Bovenop was een laag chocolade aangebracht. Het smaakte een beetje als een Bossche bol. Helemaal niet verkeerd dus!

Het plan was om met wat sneeuw op de berg in National Park te gaan spelen, maar het weer zat helaas niet mee. We besloten door te rijden naar Waitomo.

Hier zouden we voor een nachtje in een mooi Airbnb verblijven. Nadat Lizzie en ik schooltje hadden gespeeld, was het tijd voor het avondeten.

Toen het donker was, namen Andrew en ik Ben mee voor een korte wandeling. Waitomo staat namelijk bekend om de glow wormenen Ben had deze nog nooit gezien. Gewapend met hoofdlampen gingen we op pad.

Het duurde niet lang tot we de eerste glow wormen zagen. Ben was erg onder de indruk.

We liepen nog een stukje verder en kwamen uit bij een enorme grot. Het was erg gaaf om hierin rond te lopen in het donker.

Lizzie had de foto’s gezien en wilde toch ook wel heel erg graag naar de glow wormen gaan kijken. We besloten donderdagmorgen voor de zonsopgang op pad te gaan. Ook Lizzie was erg onder de indruk.

Daarna was het tijd om naar Auckland te gaan. Ben had zijn eerste afspraak in het ziekenhuis. Na ons enorm gehaast te hebben, waren we gelukkig nog op tijd. Ik zou met Lizzie in de auto blijven wachten. Zij moest echter heel nodig plassen. Ik zocht op mijn telefoon naar het dichtstbijzijnde restaurant. Het was maar twee minuten lopen. Dat was te doen! We maakten ons al klaar om de stromende regen in te stappen, toen Andrew belde. Ze bleken bij het verkeerde ziekenhuis te staan… Hij zou de auto komen halen en dan zouden we Ben en Anna ophalen en naar de juiste kliniek rijden. Lizzie kon het echt niet zo lang ophouden, dus ik besloot haar op de parkeerplaats te laten plassen. Helaas ging het allemaal niet zo soepel als gehoopt en al haar kleren zaten onder… Gehaast probeerde ik schone kleren uit haar koffer te halen, maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan aangezien er nog 4 koffers in de auto gepropt waren. Andrew kreeg het gelukkig wel voor elkaar en nadat Lizzie schone kleren had aangetrokken en Anna en Ben opgehaald waren, kwamen we nog net op tijd aan bij de juiste kliniek. Eind goed al goed.

‘s Avonds gingen we naar Andrews broer en schoonzus. Het was erg leuk om wat tijd met hen door te brengen! De laatste keer dat ik hen had gezien was met kerstmis.

Vrijdagmorgen liep ik een rondje in one tree hill park. Het zonnetje scheen en het uitzicht was erg mooi.

Aan het einde van de morgen reden we naar de haven en namen we een veerboot naar Devonport. Dit stadje ligt op een schiereiland.

Na de lunch besloten Ben, Andrew en ik een van de vulkanen op te lopen. Rondom Auckland bevinden zich ongeveer 50 vulkanen. Het was een korte wandeling en het uitzicht was mooi. Helaas had deze vulkaan niet echt een krater. Het had echter wel een wat overblijfselen van een militaire basis.

Na deze fijne wandeling was het tijd om terug te gaan naar het Airbnb. ‘s Avonds kwamen Andrews broer en schoonzus met de kinderen langs.

Zaterdag was het tijd voor Bens tweede doktersafspraak. Lizzie en ik bleven in het huis. ‘s Middags beklommen Ben, Andrew en ik opnieuw een vulkaan. Deze keer was er wel een krater te zien.

‘s Avonds gingen Anna en Andrew uiteten met Andrews broer en schoonzus. Ik paste op alle vier de kinderen op.

Zondagmorgen verlieten we Auckland en gingen we op weg naar Rotorua. Hier bezochten we enkele ‘hot pools’. Dit zijn wateren die door geothermie verwarmd worden. Hierdoor kan het water of de modder gaan bubbelen.

Vervolgens gingen we naar de red woods. Dit is een bos waar je over hangbruggen heen door de bomen loopt.

De kinderen vonden het heel spannend, maar ook heel erg leuk!

We vervolgden onze weg naar het zuiden en stopten in Taupo. Hier bezochten we de prachtige Huka Falls.

Na een kort momentje te genoten hebben van het meer, was het tijd om naar National Park te rijden. De Airbnb was heel erg mooi en het uitzicht van de besneeuwde bergen is adembenemend.

Maandagmorgen was het dan eindelijk zo ver. Al sinds ik in Nieuw-Zeeland ben, wil ik heel graag de Tongariro Alpine Crossing doen. Al meerdere keren heb ik zelfs een shuttle geboekt, die dan weer gecanceld werd vanwege de weersomstandigheden. Het weer deze maandag was echter fantastisch! Ik denk dat er maar enkele dagen in het jaar zijn dat het weer net zo goed is.

Anna en de kinderen zetten Andrew en mij af bij de start van de crossing. National Park heeft een ‘alpine climate’. Dit maakt het heel erg bijzonder, het is net alsof je op een andere planeet rondloopt.

We probeerden Mount Tongariro op te klimmen, maar dit was helaas te gevaarlijk. We besloten terug te gaan naar de originele track.

Na 5 uur en 20 minuten hadden we de hele crossing gedaan. Het was absoluut de moeite waard!

Dinsdag reden we terug naar Palmy. Het uitzicht op Vinegar Hill was prachtig. Het was een geslaagde trip!


Zaterdag 27 juni ging ik met Cecilie op pad. We reden naar de Waihi Falls. Deze waterval is 25 meter hoog!


Het weekend daarna ging ik opnieuw met Cecilie de weg op. Deze keer stond Hastings (oostkust) en omgeving op de planning.

Onze eerste stop was Te Mata Peak. Deze berg geeft een prachtig uitzicht over Hawke’s Bay.

Vervolgens was het tijd voor lunch in Havelock North. Daarna reden we naar Cape Kidnappers. Door erosie is het te gevaarlijk om bovenlangs te lopen. Wij besloten dan ook alleen het veilige stuk onderlangs te lopen.

We zaten van het zonnetje te genieten, toen er ineens een enorme golf aankwam. Ik kon nog net op tijd opspringen en weglopen, maar Cecilie was iets te laat. Zij viel dan ook aan de achterkant van de boomstam af. Het was een grappig gezicht. En dat vonden de vissers ook… Gelukkig waren we allebei nog droog, alleen een beetje beschaamd ;)

We reden naar ons Airbnb op de Berry Farm. De eigenaren waren super lief en gaven ons allerlei tips om te doen rondom Hastings. Daarna was het tijd voor avondeten. We kwamen uit bij een super leuk Italiaans restaurantje in Havelock North.

Na een heerlijke maaltijd was het tijd om terug te gaan naar naar het Airbnb.

Zondagmorgen gingen Cecilie en ik naar de Farmers market. Het was een erg leuke markt waar lokale ondernemers hun producten verkochten. Mijn favoriete kraam was (natuurlijk) de bakkerskraam, die allemaal Europese broodproducten verkocht. Het brood in NZ is kwalitatief minder goed dan dat in Nederland en de producten in deze kraam hadden wel die Nederlandse kwaliteit. Mij kun je op een zondagmorgen echt niet gelukkiger maken!

Onze volgende stop waren de Maraetotara Falls.

Tenslotte maakten we een korte wandeling over Ocean Beach. Het is midwinter hier, maar in Hawke’s Bay lijkt het alsof de zon altijd schijnt.

De terugweg was ook weer om over naar huis te schrijven. Het Ruahine gebergte was besneeuwd!


Maandagavond 6 juli had ik eindelijk de knoop doorgehakt: ik wilde langer blijven. De afgelopen maanden heb ik hier enorm veel over nagedacht en eigenlijk was het al voor iedereen duidelijk, maar durfde ik het nog niet met 100% zekerheid te zeggen. Dinsdagmorgen heb ik dit briefje geschreven. En natuurlijk mag ik nog wat langer blijven! Ik kon me dan ook eindelijk gaan voorbereiden op de visumaanvraag. Hiervoor moest ik een uitgebreide medische test ondergaan en moesten we aantonen dat er geen Nieuw-Zeelander is die de baan zou willen hebben.


De vakantie van de kinderen was volop aan de gang. Donderdag gingen we bowlen. Ik werd dik ingemaakt en deed dat niet eens om de kinderen te laten winnen...


Zaterdag 11 juli ging ik met Andrew op pad in de Tararuas. We hoopten wat sneeuw te vinden en dat lukte! Af en toe klaarde het op en genoten we van de mooie uitzichten. De hike zou ongeveer 20km zijn… Althans dat dachten wij. Uiteindelijk bleek het meer dan 27km te zijn en de laatste twee uur liepen we dan ook in het donker. Het is de modderigste track in NZ en het was dan ook flink aanpoten. Gelukkig kwamen we na meer dan negen uur wandelen heelhuids terug bij de auto.

Onderweg stopten we bij de dairy shop. Onze schoenen waren echter zo vies dat we het in de ‘kiwi way’ deden: we gingen naar binnen op blote voeten… Ik ben al helemaal ingeburgerd ;)


Zondagmiddag ging ik lunchen met Cecilie. Haar laatste week in NZ was helaas ingegaan…


Woensdag 15 juli gingen we met z’n vijven een nachtje bij Andrews ouders in Kapiti slapen. Overdag gingen Andrew en ik met de kinderen naar het zwembad. De glijbaan was de favoriet en Lizzie wilde wel er wel tien keer met mij vanaf. Ze had een theorie bedacht: het duurde 19 seconden tot het stoplicht van de glijbaan groen werd en ik ben 19 jaar oud, dus dat zorgt ervoor dat we extra snel gaan. Ik hou van deze kinderlogica


Vrijdagavond keek ik een film met Cecilie en zaterdagavond gingen we uiteten met alle au pairs. Zondagmorgen moest er helaas afscheid genomen worden… We zwaaiden Cecilie uit op het vliegveld. ‘s Avonds ben ik met Coral naar de film gegaan. Zij is de enige au pair die er al was toen ik in september aan kwam. De rest van de groep is er allemaal pas later bijgekomen.


Maandagmorgen 20 juli gingen de kinderen weer naar school. Anna en ik gingen eindelijk op pad om gebak te eten voor Anna’s verjaardag. Ik had haar dit in oktober cadeau gedaan, maar het was er steeds niet van gekomen. Stiekem stelde ze het steeds uit, zodat ik wel langer moest blijven ;)


In het weekend ging ik weer eens alleen op pad. Op de terugweg van Auckland waren we naar Taupo geweest, maar er waren daar nog een hele hoop dingen die ik nog graag wilde zien. Zaterdagmorgen reed ik (via het prachtig, besneeuwde National Park) naar Taupo. Het was heerlijk weer!

Voor de middag had ik een tour naar deMaori Carvings geboekt. We gingen in een zeilboot over het meer. Het waaide flink, maar het was genieten!!

Na het eten ging ik naar de hot pools. Dit is een soort van spa. Door de geothermische activiteit worden de baden opgewarmd. Het was heerlijk ontspannen.

Ik sliep in een hostel, waar iedereen een soort van bedstee had.

Zondagmorgen reed ik een stukje verder naar het noorden. Hier lag het Rainbow Mountain Scenic Reserve. Het uitzicht was erg mooi.

Ik besloot om naar Waiotapu Thermal Wonderland te gaan. Dit is een park met verschillen geothermische wateren.

Na genoten te hebben van deze uitzichten, reed ik terug naarPalmerston North.


Afgelopen dinsdag heb ik te horen gekregen dat mijn visumaanvraag is geaccepteerd! Dit betekent dat ik hier officieel langer mag blijven en ook mag blijven werken voor de Dicksons. Super fijn nieuws dus!


De keerzijde daarvan is wel dat een groot deel van mijn vriendinnen hier terug in Europa is… Ik probeer vanalles om mijn sociale leven gaande te houden, maar dat is soms moeilijker dan gedacht. Ik mis iedereen thuis dan toch wel hoor! Dus ben maar niet bang dat ik jullie vergeet ;)


Zijn jullie lekker aan het genieten van de zomervakantie?


Liefs,

Imke



Reacties

Reacties

Inge Schreurs

Leef Imke, wat n geweldig leuk verhaol um te laeze en wat bis dich toch met de vot in de botter gevalle daor!! De lachs op iddere foto en wat un prachtige natuur daor!! Geneet dr nog maar lang van.. dieke kösmoel xxx inge

Gerda

Lieve Imke,
Wat is het toch weer een mooi verhaal ik vindt het zo fijn om te lezen hoe je het daar hebt.Natuurlijk mishe familie en vrienden en is het lastig om sociale contacten in Nederland optimaal te onderhouden. Maar met jouw positieve en geweldig mens zijnde komt dat zeker goed. En ook daar heb je mensen in je hart gesloten en volgens mij is dat wederzijds.
Heb het goed en blijf gezond..

Erika Hagens

Ut geneete spat van dien verhaole aaf. Moei um te laeze, geneet maar fijn vaerder! X

Jacq en Elly

Weer geweldige avonture en prachtige foto's. Weej waere d'r waal wat jaloers van en motte 't euver 14 daag maar doon met Irrland. N Z is toch waal wat anders.
Blief gezond geneete.

Guusje

Zo mooi!!! Alle herinneringen komen terug 😍

nan

Hai Imke,neet in de botter maar in de slaagroum gevallen,😊. Geweldig allemaol, geneet der van.

opa pierre,imke

het gaat weer een beetje met mijn arm maar mijn ribben doen nog pijn maar nu ben ik een gevalle man .maar dat komt ook wel weer goed ik geniet van jou fotos tot gouw in VENLO anders kom ik jou PERSONLIJK HALEN OPA PIERRE Groetje en veel xxxx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active