Hallo allemaal,

Even een update voordat ik op vakantie ga!

Vrijdag 13 november vetrok ik naar de camping, vanwaar ik de tweedaagse hike zou gaan beginnen. Ik stopte in Napier. Het weer was heerlijk en ik besloot op een terrasje te gaan zitten!

Na een klein rondje in de stad, was het weer tijd om op pad te gaan. De weg naar de camping was deels een zandpad en de uitzichten waren prachtig!

Op een begeven moment dacht ik een uitzichtpunt te zien, maar ik was er al voorbij. Ik zette mijn auto in de achteruit en keek naar het bordje. Omdat het geen uitzichtpunt bleek te zijn, wilde ik doorrijden, maar de auto zat vast in het zand… Ik kreeg het enorm benauwd. Toen ik de motor afzette en de auto daarna weer startte, kwam ik gelukkig wel weer vooruit! Vrijdag de dertiende bracht dus wel wat stress met zich mee…

De camping lag aan het meer en de uitzichten waren opnieuw heel erg mooi. Ik besloot een duik te nemen in mijn wetsuit, maar het was echt mega koud!

Na een warme douche was het tijd voor avondeten. Er was geen bereik op de camping of tijdens de hike. Ik had een satelliettelefoon meegenomen, zodat Anna en Andrew wisten waar ik was en of alles goed ging. Toen ik ze een berichtje wilde sturen dat ik veilig op de camping aangekomen was, bleek de telefoon nog verbonden te zijn met Andrews telefoon… Ik had geen wachtwoord om het met die van mij te verbinden en had geen bereik om het wachtwoord op te vragen. Zonder de satelliettelefoon wist niemand waar ik was en of alles goed ging… Uiteindelijk kreeg ik het via bluetooth voor elkaar en was mijn telefoon verbonden. En ja, het was nog steeds vrijdag de dertiende ;(

Gelukkig werd het al snel zaterdagmorgen! Ik stond om 5 uur ’s morgens op, maakte me klaar en reed naar de start van de hike. Het was een drie tot vier dagen tramp: overdag wandelen en ’s nachts slapen in hutten. Ik had echter besloten om het in twee dagen te doen...

Om 6 uur begon ik met lopen en rond 9 uur kwam ik al bij de eerste hut aan. Het was het moeilijkste stuk van de hele tramp, maar ik had het veel sneller gedaan dan de website voorspeld had. Er waren zelfs nog mensen bij de hut, die daar de vorige nacht geslapen hadden. Na een pauze was het tijd om weer te gaan lopen. Bergaf deze keer!

Ik denk dat ik nog nooit zo’n groen bos heb gezien. Het was prachtig! Overal waar je keek zag je varens en andere planten. Het was echt genieten!

De tweede hut bereikte ik zo’n twee uur later. Het waren twee hele relaxte uren geweest. Muziekje op en genieten van de omgeving en de rust. Het was echt alsof ik in een andere wereld was.

Voordat ik bij de derde en tevens de laatste hut voor die dag aankwam, liep ik naar een waterval. Dit leek echter iets gemakkelijker dan gedacht. Ik moest namelijk een rivier oversteken… Er lagen grote rotsen in het water en tussen de bomen was een koord gespannen. Hier kon ik me dan aan vast houden. Na wat klimmen en klauteren kwam ik bij de waterval aan. De foto's zeggen genoeg denk ik ;)

Het was al wat later op de dag. Ik besloot flink tempo te maken om niet in het donker te hoeven lopen. Het pad was meer klimmen en dalen dan ik had verwacht. Onderweg kwam ik een ouder echtpaar tegen. Ze zeiden dat het nog anderhalf uur lopen was totdat ik bij de hut aan zou komen. Zijzelf moesten nog helemaal naar een andere hut. Ik twijfelde aan hun inschatting en vroeg of ze er zeker van waren dat ze voor het donker bij hun hut zouden zijn. Ze verzekerden me dat dat wel goed kwam en liepen door.

Een uur later kwam ik bij de hut aan waarin ik zou slapen. In totaal was ik 11,5 uur onderweg geweest. Een super aardige, Engelse meid begon direct tegen me te praten. Iedereen was verbaasd dat ik zoveel had gelopen die dag. Zij hadden drie dagen gedaan over het stuk dat ik in een dag had gedaan.

Er sliepen ongeveer 25 mensen in de hut. Het was één groot stapelbed met 25 matrassen… Erg gezellig dus ;)

De hut lag aan het meer en na een echte backpackers maaltijd (gedroogd eten met kokend water) nam ik nog snel een duik in het koude water. Er waren geen douches en gaspitten etc. Alleen het stapelbed, wat tafels en bankjes, een kraan en twee longdrops. Dit zijn toiletten met een gat onderin plaats van een spoelbak. Het was dus niet echt luxe, maar gelukkig wel erg gezellig!

Om 6 uur ’s morgens begon iedereen wakker te worden en zich klaar te maken voor het laatste stuk. Ik wist dat ik de watertaxi zelfs makkelijk zou halen als ik pas om half 10 zou vertrekken. Toch begon ook ik me klaar te maken en nam ik de tijd voor ontbijt (een proteïne mueslibar). De groep van het Engelse meisje vertrok rond een uur of 7 en de groep jongens om half 8. Rond kwart over 8 besloot ik ook te vertrekken.

Het duurde maar anderhalf uur totdat ik bij de volgende hut aankwam. De jongens waren daar ook net aangekomen. Ik was dus bijna drie kwartier sneller geweest! Uit een gesprek met de beheerder van de hut bleek dat het echtpaar nooit bij hun hut aangekomen was… Niemand wist waar ze waren en de beheerders waren niet gaan kijken. Er was tussen de hutten wel nog een soort camping. Hopelijk hebben ze daar de nacht doorgebracht.

Na een korte pauze ging iedereen weer op pad. Ik vertrok ietsje later dan de groep jongens, maar het duurde niet lang totdat ik ze weer inhaalde. Ze stonden te praten met de groep van het Engelse meisje en ik besloot met hen naar de watertaxi te lopen. Na zo lang alleen te hebben gelopen, was het wel gezellig om met iemand te kunnen kletsen.

We kwamen veel te vroeg bij de taxi aan. Het was erg warm en ik besloot even te gaan zwemmen in het ijskoude water. Ik had bijna 50 kilometer gelopen in twee dagen met een enorm zware rugzak. Het was pittig, maar oh zo mooi! Afgelegen van de rest van de wereld en prachtige uitzichten… Waikaremoana!

De boottocht terug naar de parkeerplaats was ook mega gaaf! Je zag alle heuvels boven het meer uittorenen!

Terug bij mijn auto besloot ik toch nog naar Taupo te rijden. De weg was een zandpad en het duurde ongeveer 3 uur voordat het weer verhard was. Ik had prachtige uitzichten over het meer en reed door de mooiste groene bossen.

Ook reed ik door een paar hele kleine dorpjes heen. De paarden stonden hier gewoon op de weg in plaats van in een weiland en de bewoners bereden ze zonder zadel. Er was nog steeds geen bereik, waardoor het leek alsof ik in een andere tijd terecht was gekomen. De hele sfeer van de dorpen was alsof je 50 jaar terug in de tijd was.

Rond 7 uur kwam ik eindelijk in Taupo aan. Ik had een kamer in het hostel geboekt, waar ik al een keer eerder had geslapen. Na een heerlijke douche was het tijd om wat in een bar te gaan eten. Ook al was het maar voor twee dagen, ik had een fatsoenlijke maaltijd en douche wel gemist!

Maandagmorgen was het stralend weer. Ik besloot mijn ontbijtje aan de rand van het meer op te eten. Het uitzicht was prachtig!

Na nog wat gelezen te hebben, was het tijd terug naar huis te rijden. De kinderen hadden me weer heel erg gemist. Altijd fijn als je weet dat ze je aanwezigheid waarderen!

Afgelopen vrijdag ben ik met Jule naar de Farmers market in Feilding geweest. Dit is een typisch Nieuw-Zeelandse markt met allemaal leuke kraampjes. Daarna zijn we naar de koeienveiling geweest. Ik heb echt nog nooit zoiets gezien. De boeren staan aan de ene kant en de veilingmeesters aan de andere kant. De koeien worden binnengebracht en de boeren kunnen gaan bieden. De boer met het hoogste bod koopt de koeien. Het was duidelijk dat Jule en ik geen boerinnen waren, dus we hadden heel wat bekijks

’s Avonds gingen we uit in de pub in Feilding en bleef ik bij Coral slapen. Zaterdag haalde ik Verena op en reden we naar Foxton. Jule, Wessel, Verena en ik aten wat in het Nederlandse restaurant en gingen natuurlijk naar de molen. Hier hadden ze pepernoten!!

Daarna was het Nederlandse museum aan de beurt. Het lijkt toch net alsof we een ansichtkaart gemaakt hebben ;)

Zaterdagavond gingen we uiteten bij Brew Union. Liv en James waren er ook bij. Ze vroegen ons of we na het eten wat in hun nieuwe huis wilden komen drinken. Dat was echt super gezellig!

Zondag zetten we de kerstboom op. Het is een beetje vroeg, maar Lizzie kon echt niet meer wachten!

Deze week kwam er een pakketje vanuit Venlo! Iedereen was blij met de cadeautjes. Met name de klompen sloffen vielen enorm in de smaak!

Dinsdagavond hadden we een Secret Santa met alle au pairs. We hadden lootjes getrokken en cadeautjes gekocht. De kerstsfeer in de zomer blijft toch wel raar hoor!

Gisterenavond ben ik naar een balletvoorstelling van de Sleeping Beautygeweest. Ik had nog nooit een balletvoorstelling gezien. Het was echt prachtig! De kostuums, de dansers: het hele plaatje klopte.

Ben en Lizzie hadden een email van Sinterklaas gekregen dat ze hun schoendit jaar weer mochten zetten. Er waren namelijk drie Pieten in Nieuw-Zeeland. Ze waren door het dolle heen en vulden de schoenen met wortels en hadden koekjes klaargelegd om de Pieten te verwennen. De Engelse versie van Sinterklaas Kapoentje klonk erg bijzonder, laten we het daar op houden haha. Vanmorgen hadden ze allebei een cadeautje in hun schoen! Ze waren zo blij!

Ik vertrek zaterdag naar Northland en Great Barrier Island! Het is tijd voor een lekkere vakantie. Hopelijk wordt het weer ook fijn. Ik heb namelijk een surfboard gehuurd! Benieuwd hoe dat zal gaan...

Liefs,

Imke