DEEL 2

Vanuit Paihia reed ik naar Waitangi en de Haruru Falls.

Mijn volgende stop was Kerikeri, een leuk stadje. De Rainbow Falls in Kerikeri waren erg mooi.

Ik reed vanuit Kerikeri naar Matauri Bay.

Vanuit Matauri Bay reed ik naar Tauranga Bay, maar stopte onderweg bij Taiaue Bay.

Taraunga Bayheeft een geweldige camping aan het strand!

Ik lag er lekker te chillen op een handdoek toen een visserman me ineens riep. Er wareb 3 orka’s super dichtbij! Ik kon zelfs de staart en de witte vlekken zien. Het was zo gaaf!!!

Dinsdamorgen beklom ik de St. Paul's Rock. Het laatste deel van de wandeling was zo steil dat je jezelf aan een kabel vast moest houden.

Onderweg naar Matai Bay stopte ik bij Coopers Beach. Een klein jongetje vroeg of hij met mij kon spelen. Zijn moeder zei dat dat niet kon, ik had namelijk schoenen aan een een camera bij me. De kleine Oscar antwoordde dat ik mijn schoenen toch gewoon uit kon trekken?! Zo gezegd, zo gedaan en nog geen minuut later stonden Oscar en ik over de golven heen te springen. Het was zo’n schattig kereltje!

Matai Bay ligt op de Karikari Peninsula. Het is een van de mooiste stranden in Nieuw-Zeeland!

Op de terugweg stopte ik bij het Coca Cola Lake, dat deze bijnaam heeft gekregen vanwege de kleur.

Mijn volgende stop was Pukenui. Een van de laatste dorpjes voordat je bij het noordelijkste puntje van Nieuw-Zeeland uitkomt.

Zo hoog in het noorden is het heuvelachtig, maar veel vlakker dan verwacht. Ik stopte bij RarawaBeach, dat uit prachtig wit zand bestond.

Ik reed door naar Cape Reinga, het noordelijkste puntje van het land. Het was heel erg mooi. Ik kreeg echt even een blij gevoel, want dat had ik toch maar weer in mijn eentje gedaan!

De camping, waar ik die nacht verbleef, lag direct aan het strand. Ik besloot het erop te wagen en liep met mijn surfboard de zee in. De surf bleek echter heel wild te zijn en het board vloog alle kanten op. Het miste mijn hoofd op een haar na en kwam hard tegen mijn been aan. Een dikke blauwe plek was aangelegd en het duurde weken tot deze eindelijk vervaagde…

Woensdagmorgen reed ik naar de Te Paki Sand Dunes. Dit zijn enorme zandduinen, waar je vanaf kunt glijden met een speciaal board. Natuurlijk begon ik weer met mensen te kletsen en voordat ik het wist rende ik op en neer de duinen met een 8-jarig meisje. We huurden samen een board en gleden omlaag. Ineens hoorde ik iemand roepen en zag ik een klein jongetje naar me zwaaien. Het was Oscar!! Zo toevallig dat we elkaar weer tegenkwamen!

Na mezelf moe gemaakt te hebben op de zandduinen reed ik naar Spirits Bay.

Ik stopte voor lunch in Pukenui. Hier kwam ik een Limburger tegen die ook rond aan het reizen was!

90 Miles Beachwas mijn volgende stop. Dit strand wordt als een weg gezien en je kan er dus overheen rijden. Ik twijfelde even, want je kunt natuurlijk vast komen te zitten in het zand, maar besloot toch een klein rondje te rijden. Het was veel te leuk haha.

Ik reed naar de camping in Ahipara, waar ik die nacht zou blijven slapen. Het weer was zo slecht dat een strandwandeling er niet meer in zat. Gelukkig had de camping een super grote keuken en lounge en waren er heel veel aardige backpackers!

Donderdagmorgen ging ik weer vroeg op pad. Ik had namelijk afgesproken met een surf-instructeur die me geleerd had hoe ik aan de hand van weersvoorspellingen kan beslissen of de surf goed genoeg is. Rangi is zo gepassioneerd over zijn werk, dat hij graag iedereen kennis over surfen bijbrengt. Helaas waren de weersomstandigheden niet goed genoeg om te surfen…

Na een kop thee besloot ik toch maar naar Shipwreck Bay te rijden om van het uitzicht te genieten.

De autorit naar de Wairere Boulders was erg mooi.

Aangekomen bij de Boulders begon ik aan een korte wandeling. Het is heel gaaf dat deze Boulders een natuurlijk verschijnsel zijn. Het pad was goed aangelegd en er werd informatie gegeven over de verschillende soorten bomen.

Weer terug op de weg stopte ik in Opononi. Het uitzicht was té mooi om niet even de auto langs de weg te zetten.

Mijn laatste attractie van de dag was Tane Mahuta. Deze Kauri boom is heel erg groot en heel erg oud! Vergelijk hem even met mij…

Ik reed door naar deKai Iwi Lakes om hier de nacht op de camping door te brengen. Helaas moest ik koken ik de motregen :(

Vrijdagmorgen werd ik pas goed wakker toen ik in het Kai Iwi Lake dook. Door de verschillende dieptes van het meer heeft het water verschillende kleuren!

Onderweg naar Muriwai stopte ik bij deze lookout:

Muriwai Beach ligt aan de westkust en heeft dus het ruige landschap met een zwart zandstrand.

De Gannet kolonie in Muriwai is erg indrukwekkend!

Mijn laatste stop van de dag was Piha. Hier liep ik de Lion Rock op.

Ik at in een leuke foodtruck, maar helaas begon het kei hard te regenen. Gelukkig klaarde het op en kreeg ik de mooiste zonsondergang die ik in tijden had gezien!

Zaterdagmorgen las ik een boek op het strand en liep ik een korte wandeling.

De Kitekite Falls waren de laatste watervallen van mijn trip, maar zeker niet de minste! Je kon er zelfs bovenop staan!

Vanuit de watervallen reed ik naar Auckland en stopte bij een fruitkraam waar een Nederlandse backpacker werkte. Nadat we even gekletst hadden reed ik door naar Matt in Te Awamutu. Hij had me weer een slaapplaats aangeboden en het lag perfect op de route.

Zondagmorgen reed ik terug naar Palmy. De kinderen hadden me heel erg gemist. Ben bleef maar herhalen dat ik echt niet meer voor twee weken weg mocht gaan. Ik moest het hem beloven! Hij had zelfs een hashtag bedacht toen ik op reis was: #stillwaitingforImke. Ook Lizzie was superblij om me weer te zien. Ze had me een paar keer gebeld toen ik op reis was, omdat ze even bij wilde kletsen en had een paar keer gehuild omdat ze me zo erg miste. Hoe lief zijn deze kids!

Anna gaf me een dikke knuffel, maar Andrew bleef ver van me vandaan. Hij moest nog even uitvinden of hij boos was dat ik zo lang weg was geweest of blij was dat ik weer terug was, natuurlijk met een dikke knipoog. De volgende dag had hij zijn keuze gemaakt: ik kreeg een dikke knuffel en hij had me toch echt wel heel erg gemist.

Hopelijk hebben jullie fijne feestdagen gehad en gaat alles in Nederland langzaam de goede kant op! In mijn volgende blog kunnen jullie lezen hoe de zomerse kerst hier was!

Liefs,

Imke